Prosimy o ustalenie terminu wstępnej konsultacji telefonicznie dzwoniąc pod jeden z poniższych numerów:
32 286 06 23Nasze biuro jest czynne w dni powszednie w godzinach 800 – 1530
Magdalena Priedl-Sadlowska – W celu umówienia spotkania prosimy o telefon:
Beata Ornatowska – Psychoterapeutka Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego sekcji terapii rodzin. Ukończyła również 5-letnie szkolenie terapii systemowej w Zakładzie Terapii Rodzin Kliniki Psychiatrycznej Collegium Medicum w Krakowie. W celu umówienia spotkania prosimy o telefon:
Beata Ornatowska – Psychoterapeutka Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego sekcji terapii rodzin. Ukończyła również 5-letnie szkolenie terapii systemowej w Zakładzie Terapii Rodzin Kliniki Psychiatrycznej Collegium Medicum w Krakowie. W celu umówienia spotkania prosimy o telefon:
Michał Jurkiewicz – doradca życia rodzinnego. 
Ukończył między innymi:
Jest również certyfikowanym instruktorem NPR, współautorem i prowadzącym warsztaty dla małżeństw “Kropelka dla małżeństwa”, od ponad 15 lat doradcą życia rodzinnego w specjalistycznej poradni życia rodzinnego, autorem gry edukacyjnej “Przekonaj mnie”.
W celu umówienia spotkania prosimy o telefon:
507 389 948Michał Jurkiewicz – dyplomowany mediator.
Ukończył między innymi:
Jest również certyfikowanym instruktorem NPR, współautorem i prowadzącym warsztaty dla małżeństw “Kropelka dla małżeństwa”, od ponad 15 lat doradcą życia rodzinnego w specjalistycznej poradni życia rodzinnego, autorem gry edukacyjnej “Przekonaj mnie”.
W celu umówienia spotkania prosimy o telefon:
507 389 948Dom Nadziei jest miejscem, w którym tak jakby zacząłem widzieć, zacząłem na prawdę żyć, cieszyć się z relacji. Przede wszystkim pokazało mi, że mogę żyć normalnie bez narkotyków – cieszyć się z tego, co robię i kim jestem. Docenić siebie i ludzi wokół mnie. Zrozumieć, że tak naprawdę Ci ludzie są najważniejsi i relacje z nimi warto pielęgnować. Dom Nadziei jest niesamowitym miejscem, w którym doświadczyłem mnóstwa ciepła, bliskości jak i również nabyłem sporo zdolności przydatnych w codziennym życiu jak np. gotowanie. Było tez sporo przykrości. Pokonałem trudności i wiele razy było mi ciężko, tego nie da się opisać. Włożyłem ogromną pracę i przezwyciężyłem swoje słabości. Ośrodek to bardzo specyficzne miejsce 🙂 Teraz podejmuje sam decyzje o swoim życiu. To w jakim miejscu stoję i to, że cieszę się z życia na trzeźwo, zawdzięczam DOMU – DOMU NADZIEI!:).
Sześć lat temu trafiłem do Domu Nadziei. Nie sądziłem, że to coś zmieni. Jednak ośrodek otworzył mi oczy, wybudził z amoku. Szybko zobaczyłem, że nie tylko ja mam problem i nie jestem z tym sam. Ośrodek nauczył mnie ciężkiej pracy nad sobą i zdrowych kontaktów z ludźmi oraz wiary we własne siły i naprawiania własnych błędów. Zobaczyłem wiele wspaniałych miejsc, takich jak: Rzym, gdzie odwiedziłem grób Jana Pawła II, byłem na obozie żeglarskim na Mazurach, na spływie kajakami Czarną Hańczą oraz Wdą, poszedłem na pielgrzymkę do Częstochowy, a na Krakowskich błoniach widziałem Papieża Benedykta XVI. To w ośrodku zacząłem trenować Capoerię oraz nauczyłem się jeździć na snowboardzie. Po terapii musiałem zacząć wszystko od nowa, ale dzięki niej byłem na to gotowy, terapia rodzin naprawiła moje relacje z rodzicami i dzięki temu miałem od nich ogromne wsparcie. Dziś po tych 6 latach założyłem już własną rodzinę, mam wspaniałą córeczkę i równie cudowną dziewczynę. Potrafię o nie zadbać i wiem, że będę dobrą głową rodziny.[…] To wszystko dzięki Fundacji „Dom Nadziei”, ciężkiej pracy terapeutów oraz pomocy społeczności. Ośrodek uratował mi życie i bardzo się cieszę, że robi to dla ludzi nadal i to z coraz większym zapałem. Nie zapomnę o was i dziękuję wam kochani !!!
O ośrodku “Dom Nadziei” mógłbym mówić wiele, ale skupie się na najważniejszych według mnie rzeczach. I choć nie ukończyłem terapii, pobyt w ośrodku był najważniejszym wydarzeniem w moim życiu. Mogę śmało powiedzieć, że własnie to miejsce wraz z kadrą terapeutyczną uratowało moje życie przed tragiczną śmiercią do jakiej prowadzi uzależnienie od amfetaminy. Ogromna wiedza o uzależnieniach i jej mechanizmach jaką tam uzyskałem, pozwoliła mi wybrnąć z aktywnego uzależnienia później, już po mojej ucieczce z ośrodka. Do dziś dziękuję Bożej Opatrzności za opiekę i to, że trafiłem właśnie do takiego ośrodka. […] Z zawodu jestem masażystą, ale marzą mi się studia, myślę o filozofii albo antropologii kultury. Czas pokaże. Uprawiam również sport, ale tak bardziej w zaciszu domowym dla siebie, ale co najważniejsze dzisiaj jestem trzeźwy i nie biorę narkotyków!
